Karolina LANCKOROŃSKA

WSPOMNIENIA WOJENNE

22 X 1939-5 IV 1945

Tekst dostępny w języku ukraińskim.

Tekst dostępny w języku ukraińskim.

Ojca mego zapamiętałam jako czło­wieka zamkniętego zwykle z mnóstwem książek w swoim pokoju. Pod drzwiami tego pokoju nie wolno było hałasować. Gdy jednak wyszedł stam­tąd, sam hałasował chętnie, uczył nas różnych sztuk gimnastycznych, śmiał się głośno, ukazując dużo pięknych białych zębów. Nie bałyśmy się go wcale. Odpowiadał poważnie na nasze niemądre pytania, jakbyśmy już były dorosłe. I wtedy wiele było nam wolno. Nie wolno tylko było wątpić o tym, że ziemia jest kulista.

Jakże dziwnym wydawało się pomysłem, że obiegała naokół swego słońca po elipsie, jaką rze­czą fantastyczną! I to, że jej oś, której przecież nie ma, oś myślana — jest nachylona do ekliptyki! Dlaczego? I że dzięki temu właśnie możliwa jest wiosna. Podobno inaczej taka rzecz nie dałaby się wcale urządzić.

Lwów, 12 V 1930. Hotel George'a

Tekst dostępny w języku ukraińskim